قلعه سنگ
«قلعه سنگ» كه قدمت آن به پيش از اسلام باز ميگردد از ديگر
بناهاي اين روستاي تاريخي است. اين قلعه داراي 12 برج است و گفته
ميشود در كنار اين بنا روستايي زنده بوده كه در دوره حمله
افغانها به ايران كلا نابود و خالي از سكنه شده است. بناي آن
بسيار مستحكم و داراي هشت برج سنگي است.
کاروانسراي
جلوگير
كاروانسراي جلوگير از سري كاروانسراهاي شاه عباسي در فاصله سيزده
كيلومتري روستاي دُِماب و در حريم مراتع آن قرار دارد. اين بنا از
مجموعه كاروانسراهاي كشوري دوره صفويه است. كاروانسراي جلوگير
داراي بناي بسيار مستحكم با خشت پخته است. در كنار كاروانسرا يك
آبانبار وجود داشته كه بخش عمده آن تخريب شده است. موقعيت ساخت
اين بنا اگر چه اكنون دور از جاده اصلي است اما در دوره تاريخي خود
در مسير كاروانهاي بازرگاني و در نقطهاچي مهم از نظر امنيت عمومي
كشور بوده است. اين ينا به شماره 9047 در فهرست آثار ملي كشور به
ثبت رسيده است. هم اكنون از اين بنا به عنوان مرغداري استفاده
ميشود.
قلعه علي
احمد
«قلعه علي احمد» داراي يك خانه اعياني زيبا در دو طبقه است پنجدري
در طبقه دوم و اتاق اربابي آن در داخل برج اصلي قرارداد. كارخانه
شيره پزي اين قلعه به مرور زمان تخريب شده است.
قلعه حاج
حسن
قلعه دُماب از بناهاي مربوط به دوره قاجاريه و توسط حاج حسن
دُمابي (محبي) ساخته شده است. وي با درايت و تدبير توانست بزرگترين
قلعه منطقه را که تا شعاع پنجاه كيلومتري مشابه آن ديده نميشود،
بسازد. . اگر چه دُماب تا آن تاريخ چندين قلعه داشت، اما ساخت قلعه
نو، توانست تمرکز قدرت و امنيت را براي ساکنان در مقابل يورشها و
غارتهاي راهزناني منطقه را به ارمغان آورد تا آنجا كه گفته ميشود
در دورهاي هيجده هزار من غلات در آن ذخيره شده بود. در سالهاي
ناامني راهزنان توانستند با فريب قشون حکومتي امير اکرم، قواي
دولتي را وادارند قلعه دُماب را براي بازکردن در و در نتيجه غارت
غلات داخل قلعه به توپ ببندد. اما به دليل مقاومت و ساخت قلعه
توپها کارا نبودند. قلعه دُماب داراي پنج برج و ديگر بخشهاي يك
بناي دفاعي مستحكم است. ضخامت پي اين بنا به چهار متر ميرسد. اين
بنا به شماره 9046در فهرست آثار ملي
كشور به ثبت رسيده است.
مسجد آبطالب
يا مسجد ابوطالب قديميترين مسجد دُماب است که زمان ساخت به قرن
دوازده باز ميگردد. بناي اين مسجد از معماري سنتي تبعيت نكرده و
شبيه ساختمانهاي عادي است.
حسينيه دُماب
«حسينيه دُماب» كه از نظر ابعاد نمايشي در معماري داراي ويژگيهاي
خاص است. اين حسينيه تا دهه گذشته سكوهاي نمايش تعزيه خود را به
صورت ثابت و با نامهاي مانند سكوي شمر و سكوي امام به صورت مشخص
حفظ كرده بود. بناي آن در دو طبقه و داراي زيرزمين است. در داخل
بناي نيز قسمتي به صورت نيم طبقه براي نشستن زنان قراردارد.